വേഷ പകര്ച്ച കായ് നെയ്തു കൂട്ടിയ
തോല് കുപ്പായങ്ങളും ;
വികാരങ്ങള് പൊട്ടി ഒലികുമ്പോള്
മൂടു പടം ആക്കാനുള്ള
ചായ കൂടുകളും പേറി
പിറകാത്ത ലോകത്തേക്
ഭിക്ഷാടനതിനു പുറപെടുന്ന
ഹൈടെക് മനുഷ്യാ ... നീ
മതി ഭ്രമം ബാദിച്ച ഇരവ്
ഇന്റെ ജാര സന്ധതി...
ഉണരാന് ഇനിയും കാതങ്ങള് എത്ര ഉണ്ടെന്നു
എനികറിയില്ല ശുഭം ആശംസിക്കുന്നു ,.....
മഴ കാത്തു കഴിയുന്ന വേഴാമ്പലിനെ പോലെ ഇരുള് വീഴാന് കാത്തിരിക്കുന്ന നക്ഷത്രങ്ങളെ പോലെ ഞാനും നിന്നെ കാത്തിരിക്കുന്നു .... എന്ന് നിന്റെ സ്വന്തം... നിഴല് ...
Friday, June 25, 2010
Wednesday, June 16, 2010
അനാമിക
തെയ്യങ്ങള് പകര്ന്നു തന്ന കടും
ചായങ്ങള് കളങ്കപെടാതെ
ഒരു മഷി തണ്ടില് കോര്ത് വച്ചിരുന്നു ഞാന്;
പക്ഷെ ഏതോ ഒരു മഴ കാലത്ത് എന്റെ മനസാം
മഷി കുപ്പി യിലെ നിറമുള്ള അക്ഷരങ്ങള്-
എന്റെ ജീവന്റെ ചോര തുള്ളികള്
മഴ വെള്ള പാച്ചിലില് ചോര്ന്നു പോയി ...
ബാല്യത്തില് എനിക്ക് നീ
അത്ഭുദം ആയിരുന്നു
പിന്നെ അതെന്നില്
ലഹരിയായ് അലിഞ്ഞു
എന്നിട്ടും നീ എന്തെ
ഇന്നും എന്റെ
മണിയറയില് അടിമയായി
കഴിയുന്നു .; . ലഹരിയാല്
ഭ്രമം ബാദിച്ച എന്റെ
കണ്ണുകള്കു നാളമായ്
ഒരു പുഞ്ചിരിയും കൊണ്ട്
നീ കടം വീട്ടുന്നു ......
തോറ്റു പോയി ഞാന്
നിന്റെ നിഷ്കളങ്ങമായ
പുഞ്ചിരിക്കു മുന്പില്
എന്റെ കണ്ണ് ഇണകളെ ........
Subscribe to:
Posts (Atom)