ഒഴിഞ്ഞ മനസിന്റെ അകതളങ്ങളില്
നിന്നും ഇന്ന് ഞാന് ആകാശഗംഗകളുടെ
മിടിപ്പ് പകര്തുന്നു... ഭ്രാന്തമായി
വൃതി ഹീനമായ പുക ചുരുള് കള്ക് താഴെ
ഞരമ്പുകള് മുറിക്കുന്ന വേദനയില്
കാട്ടാളന് മാരുടെ മടയില് പൂകള് ഇറുക്കുന്നു...
ദാസ്യം എന്നില് അടിച്ചേല്പ്പിക്ക പെട്ട്ത്
ഏതു അമാവാസിയിലെ നിശയാമത്തില്
ആണ് എന്നറിയില്ല എങ്കിലും -
പുടവ കൊടുക്കാന് നീ എനിക്ക് കാണിച്ചു
തന്ന ആ അരുമയായ വെള്ളി നിലാവിനെ
കാട്ടാള രക്തം പുരളാതെ എനിക്ക് ഈ
പൂകാലം കഴിക്കണം . എന്നിലെ വിഷം
മുഴുവന് നികക്ക് പാന പാത്രത്തില്
വിളംമ്പുന്നതിനും ഒരു നാഴിക മുന്നേ
അവളുടെ കയ്യും പിടിച്ചു നാലമ്പലം
ചുറ്റി വീണ്ടും ശയന പ്രദിക്ഷണം ചെയ്യണം.
നിന്നും ഇന്ന് ഞാന് ആകാശഗംഗകളുടെ
മിടിപ്പ് പകര്തുന്നു... ഭ്രാന്തമായി
എന്നോ ഒരുനാള് സ്വപ്നത്തില്
കണ്ടിരുന്ന അതേ ഞാന് -വൃതി ഹീനമായ പുക ചുരുള് കള്ക് താഴെ
ഞരമ്പുകള് മുറിക്കുന്ന വേദനയില്
കാട്ടാളന് മാരുടെ മടയില് പൂകള് ഇറുക്കുന്നു...
ദാസ്യം എന്നില് അടിച്ചേല്പ്പിക്ക പെട്ട്ത്
ഏതു അമാവാസിയിലെ നിശയാമത്തില്
ആണ് എന്നറിയില്ല എങ്കിലും -
പുടവ കൊടുക്കാന് നീ എനിക്ക് കാണിച്ചു
തന്ന ആ അരുമയായ വെള്ളി നിലാവിനെ
കാട്ടാള രക്തം പുരളാതെ എനിക്ക് ഈ
പൂകാലം കഴിക്കണം . എന്നിലെ വിഷം
മുഴുവന് നികക്ക് പാന പാത്രത്തില്
വിളംമ്പുന്നതിനും ഒരു നാഴിക മുന്നേ
അവളുടെ കയ്യും പിടിച്ചു നാലമ്പലം
ചുറ്റി വീണ്ടും ശയന പ്രദിക്ഷണം ചെയ്യണം.
മോക്ഷം തേടി പിന്നെ കൈലാസം പൂകണം..
keep writing.. :)
ReplyDelete